Oczekując na stabilizację pogody po powrocie z Borów Tucholskich (relacja viewtopic.php?f=291&t=4157), urozmaicałem sobie czas oczekiwania na następny wyjazd, krótkimi wycieczkami po bliższej i dalszej okolicy. Najpierw wybrałem się na 83 kilometrową wycieczkę do punktu widokowego „Czubatka” na Pustyni Błędowskiej
Trasa przejazdu
Po drodze odwiedziłem w Łazach zabytkowy, ciężki parowóz Ty45 skonstruowany w zakładach Cegielskiego w Poznaniu w roku 1945. Jest to pamiątka dawnej świetności stacji towarowej w Łazach, drugiej co do wielkości (po Tarnowskich Górach) stacji towarowej w Polsce.
Przed powrotem do domu na obiad, tradycyjna fotka na punkcie widokowym „Czubatka”
Więcej „pustynnych” zdjęć (co prawda w zimowej aurze), można znaleźć w relacji „Spacerkiem po polskiej Saharze” viewtopic.php?f=218&t=2695
Pogoda dalej była niepewna, ale pozwoliła na krótki wypad do Ryczowa, gdzie znajdują się ruiny, a właściwie niewielki fragment murów, dawnej strażnicy z okresu panowania Kazimierza Wielkiego.
Trasa przejazdu
Ostaniec z fragmentem murów strażnicy.
I ja na tle ostańca, żeby nie było podejrzeń, że tam nie byłem, a zdjęcia ściągnąłem z Internetu
Gdy od przyjazdu z Borów Tucholskich upłynął tydzień, a pogoda stała się w miarę „poprawna”, „zarządziłem” wyjazd na kajaki. Postanowiłem skorzystać z oferty Pana Waldemara Kucięby, prowadzącego w Chrobrzu (woj. świętokrzyskie) gospodarstwo agroturystyczne „Przy Chroberskiej Nidzie” (GPS 50°25'23.4"N 20°33'29.4"E). Pan Kucięba wypożycza kajaki, dowozi załogi na miejsce startu i odbiera po zakończeniu spływu. W Chrobrzu byliśmy już w ubiegłym roku, ale nastawiliśmy się na zwiedzanie okolicy na rowerach ( relacja viewtopic.php?f=254&t=4004 ). W tym roku postanowiliśmy skoncentrować się wyłącznie na atrakcjach oferowanych przez rzekę Nidę, ale rowery na wszelki wypadek, również zabraliśmy ze sobą.
Późnym popołudniem, w niedzielę 11 lipca przyjechaliśmy do Chrobrza i od razu umówiliśmy się z naszym gospodarzem na jutrzejszy spływ z Pińczowa do Chrobrza, czyli do miejsca naszego biwakowania.
Miejsce naszego postoju
Przystań kajakowa nad Nidą
Widok na Nidę z przystani gospodarstwa agroturystycznego
Graffiti na ścianie stodoły, w której można skorzystać z noclegu tańszego niż w pokojach.
Po pięknym ciepłym wieczorze, nastąpiło załamanie pogody. Nadpłynęły granatowe chmury, zerwała się wichura i rozpoczęła ulewa. Burza jaka się rozpętała, zrobiła wrażenie nawet na mnie, mimo że raczej jestem emocjonalnie odporny na występowanie gwałtownych zjawisk atmosferycznych. Choć przy zwykłych opadach deszczu, spanie w kamperze kojarzy się raczej z przebywaniem w wielkim bębnie perkusyjnym niż z wypoczynkiem, to na opis wrażeń akustycznych spotęgowanych wyciem wiatru i bębnieniem wielkich kropel deszczu po poszyciu kampera, nie znajduję odpowiednich określeń. O sile nawałnicy może świadczyć fakt, że z platana znajdującego się za miejscem postoju kampera odłamała się wielka gałąź, zaś wierzba stojąca na skraju pola biwakowego zastała złamana i wyrwana z ziemi.
Około północy burza się uspokoiła na tyle, że można było pomyśleć o śnie. Rano po przebudzeniu, okazało się, że po burzy nie został ślad ( o ile nie liczyć złamanej gałęzi z platana i zniszczonej wierzby), a że zza chmur zaczęło wyglądać słońce, podjąłem decyzję o wyruszenia na wodny szlak.
Kilka informacji dla osób mających obawy przed korzystaniem z uroków kajakowania na rzece Nidzie. Szerokość koryta Nidy waha się od kilku do kilkudziesięciu metrów, zaś głębokość rzadko przekracza 1 m. Średni spadek na szlaku to około 0,45 promila. Nida jest więc rzeką typowo nizinną, toczącą swe wody raczej leniwie. Momentami silnie meandruje, tworzy wysepki, zatoczki, starorzecza, a że płynie wśród wzgórz, lasów, łąk i pól można spokojnie podziwiać mijane krajobrazy.
Mapa pierwszego etapu naszego spływu Nidą, odcinek Pińczów - Chroberz
Przystań kajakowa w Pińczowie przy moście – przygotowanie do spływu
Pierwsze ruchy wiosłem
Nadnidziańskie krajobrazy
Łabędzia rodzina witająca nas na trasie spływu
Nasza załoga podczas krótkiego odpoczynku w Krzyżanowicach
Do Chrobrza, naszego celu podróży, przypłynęliśmy po około 3,5 godzinach kajakowania i po pokonaniu 18 km wodnego szlaku.
Po udanym pierwszym dniu naszej kajakowej przygody, zaplanowałem na dzień następny odcinek z Chrobrza do Wiślicy.
Pogoda cały czas była niepewna. W nocy lało, ale ranek okazał się pogodny. Po opadach, woda w rzece podniosła się o około 10 cm, ale nurt pozostał łagodny.
O godzinie 10.00, po zjedzeniu pożywnego śniadania i wypiciu kubka tradycyjnej kawy z kafeterii, poszliśmy na przystań przy naszym biwaku, skąd wyruszyliśmy w 20 kilometrową trasę kajakową do Wiślicy.
Trasa spływu
Widoki na trasie spływu
Odpoczynek na plaży przy jednym z zakoli rzeki
Po około 4 godzinach niespiesznego wiosłowania dopłynęliśmy do przystani przy plaży miejskiej w Wiślicy, skąd odebrał nas i zawiózł do „domu” nasz sympatyczny gospodarz Pan Waldemar.
W następnym dniu postanowiliśmy nieco odpocząć od kajaków i wybrać się na rekreacyjną przejażdżkę rowerową po najbliższej okolicy. A oto „urobek” fotograficzny z tej przejażdżki.
Wieczorem tradycyjnie rozpętała się burza piorunami i silnym deszczem. Uspokoiło się dopiero około 3 w nocy. Myślałem że z dzisiejszego spływu z Wiślicy do Nowego Korczyna nic nie będzie, ale gdy rano okazało się, że zza chmur zaczyna wyglądać słońce, postanowiliśmy że spływ się odbędzie. Również dość optymistyczne prognozy skłaniały nas do wyruszenia na wodny szlak. Pan Kucięba zawiózł nas do Wiślicy, skąd wyruszyliśmy w 21 kilometrową trasę do Nowego Korczyna.
Tarasa spływu
Podczas spływu złapał nas deszcz,na szczęście ciepły i bez „dodatków” w postaci piorunów. Jednak nie dane nam było zmoknąć, bo przezornie zaopatrzyliśmy się w peleryny, które skutecznie ochroniły nas przed opadami.
Nadnidziańskie krajobrazy okolic Nowego Korczyna
Zakończenie spływu przy ruinach synagogi
Trochę statystyki. Przepłynęliśmy kajakiem 59 kilometrów w 3 dni, co raczej jest niezłym wynikiem dla załogi, która w sumie liczy 138 lat.
KONIEC
