Wenecja długo pisać o mieście, jego historii, ale lepiej zacytować już napisane
Pierwsze wzmianki o Wenecji pochodzą z 452 roku, kiedy to osiedlili się na tych terenach ludzie uciekający przed barbarzyńskim plemieniem Hunów. Z czasem miasto przeszło we władanie Cesarstwa Bizantyjskiego. Pod jego wpływami nie znajdowało się zbyt długo; dość szybko odzyskało niezależność.
W pierwszych wiekach istnienia Wenecja była państwem - miastem (na wzór greckich polis) o ustroju republikańskim. Jego głową był doża Wenecji (doge - książę). Chociaż wybierała go arystokracja miejska, gwarantująca nieusuwalność, to jednak w praktyce doża był bardzo często zmuszany do ustąpienia.
Wenecja w owym czasie było to państwo wielonarodowościowe, wielokulturowe i wieloreligijne. Z jednej strony Wenecja leżała blisko Rzymu, a więc podlegała jurysdykcji papieskiej, z drugiej zaś w państwie panowała wolność religijna. Pojmowano ją jednak dość dowolnie, o czym może świadczyć fakt aresztowania Giordana Bruno za głoszone przez niego poglądy.
Dawniej Wenecję zamieszkiwali zarówno Włosi, jak i Grecy czy Słowianie. W kręgu ich zainteresowań znajdowały się wschodnie wybrzeża Morza Śródziemnego. Wenecja kontrolowała m.in. wybrzeża Adriatyku, Wyspy Egejskie, Kretę, Cypr, Korfu oraz wiele innych wysp.
Na historię Wenecji składają się także zatargi z papiestwem oraz walki z innymi narodami. Do najpoważniejszego starcia z biskupem Rzymu doszło za pontyfikatu Juliusza II, kiedy to papież zorganizował przeciwko Wenecji Ligę w Cambrai. Walczono również z muzułmańskimi Turkami. Przyczyną tych wojen był handel ze Wschodem. Wenecja strzegła swoich wpływów, szczególnie tych, które dotyczyły kupczenia jedwabiem i przyprawami. Kiedy Vasco da Gama dotarł do Indii i doszło do walk między Portugalczykami a arabskimi kupcami, Wenecja wsparła Portugalczyków. Niestety, ponieśli oni klęskę, wobec czego zaczęło słabnąć także znaczenie Wenecji.
Pod koniec XVIII wieku państwo - miasto zostało podbite przez Napoleona. Na mocy pokoju z Campo Formio Wenecję włączono do Austrii. 17 marca 1848 roku (w czasie Wiosny Ludów) na krótko ogłoszono niepodległość Wenecji. Ostatecznie w XIX wieku została włączona do Włoch. Przyjmuje się, że była to najdłużej istniejąca republika na świecie.
Żródło:
www.docelowo.pl/wenecja/historia.html
i tam też można przeczytać wiele innych informacji o mieście i jego zabytkach etc.
Ja zaś ograniczę się do swoich wrażeń.
Nasłuchałem się, że strasznie brzydko w mieście pachnie, że wieczorami biegają po ulicach szczury, hmmm nie mogę potwierdzić tych informacji. Zapaszek był delikatny, ledwo wyczuwalny. Może jak przyjdą upały to będzie bardziej intensywny. Liczyłem na to, że będzie mało ludzi, przeliczyłem się, było ich zdecydowanie za dużo, jak dla mnie. Kolejki do wejść do zabytków zniechęcały, tłumy ludzi, zaczepiający sprzedawcy, zachęcający przebierańcy do fotografii. Mnie takie rzeczy męczą. Spacer uliczkami, tymi mniej odwiedzanymi to już jest to co lubię. Byliśmy w Wenecji dwa razy. Raz zwiedzaliśmy miejsca pełne turystów, za drugim razem miejsca mniej uczęszczane przez turystów a nawet wcale żeby zobaczyć jak żyją i mieszkają autochtoni. Są dwie rzeczy na które zwróciłem uwagę tzw. pamiątki są na wszystkich stoiskach takie same lub bardzo podobne i w tych samych cenach. Lepiej kupić to samo jak np maski w cenie 2-3 razy mniejszej na wyspie np. Torcello. Byłem w Wenecji 1 maja i spotkałem siedzibę partii komunistycznej całą wytapetowaną tow. Che Guevarą. Można o nim poczytać np. tu
www.wiadomosci.onet.pl/kiosk/historia/c ... omosc.html. Co mnie trochę zdziwiło nie zauważyłem tow. Lenina
Na ścianie siedziby partii natomiast był wizerunek Matki Boskiej z świeżymi kwiatami, wierzący komuniści? czy koabitacja? Ceny w Wenecji to osobny rozdział
Moje panie po jednej próbie zrezygnowały z wchodzenia do sklepów, co jest warte odnotowania
.
Wieczorkiem wstawię jakieś zdjęcia do tego tekstu...
-Stalowa Wola
a jak wiadomo piwo z rana jak śmietana 
