Po konkursie odbyły się koncerty krakowskiej kapeli „Yeskiezsiurmen”. Trzeba przyznać, że chłopcy bardzo fajnie grali. Był jeszcze jeden występ, ale z powodu zmęczenia podrożą, postanowiliśmy go odpuścić. Poniżej parę fotek z miejsca podstoju kamperów i z miejsca, w którym odbywały się konkursy.
Miejsce postoju przyczep i kamperow
Widok z tarasu sanatorium "Wiktor" na rzekę Poprad
Elżbieta nad brzegiem Popradu
Widok z Łopaty Polskiej na Popad. W perspektywie sanatorium "Wiktor" przed którym staliśmy.
Występ kapeli „Yeskiezsiurmen”
W następnym dniu moja żona i ja,, korzystając z pięknej słonecznej pogody, poszliśmy na górską wycieczkę na szczyt Pusta Wielka (1060 mnpm).
Z Żegiestowa, spod zabytkowej cerkwi ( obecnie kościół katolicki) na szczyt Pustej wędrowaliśmy szlakiem czarnym, a wracaliśmy szlakiem żółtym, robiąc pętlę. Na szlaku trzeba uważać na oznaczenia, bo trasa jest kręta i czasem łatwo nie zauważyć, kiedy szlak zmienił bieg.. Wejście na szczyt z początku szlaku trwa około 3 godzin, powrót około 2 godz. 40 min., więc jest to jedna z tych dłuższych tras Beskidu Sądeckiego. Trasa w dół jest bardzo stroma i biegnie cały czas przez las. Aby dojść do szlaku z miejsca, w którym staliśmy kamperem musieliśmy przejść jeszcze około 4 km. O ile wędrówka w tamta stronę nie stanowiła problemu, o tyle powrót po pokonaniu prawie 20km i różnicy wzniesień 631 m był już lekkim wyzwaniem. Fotki z górskiej wędrówki.
Żegiestów Wieś-w drodze na szlak
Żegiestów Wieś-zabytkowa cerkiew
W drodze na szczyt Pustej Wielkiej
Wieczorkiem znowu uczestnictwo w koncertach i benefisie poety Adma Ziemianina, znanego, jako autora tekstów do piosenek śpiewanych przede wszystkim przez: Stare Dobre Małżeństwo i Krzysztofa Myszkowskiego, Elżbietę Adamiak, Jacka Wójcickiego, i Wolną Grupę Bukowina. Niestety przyjemność uczestniczenia w koncercie zepsuła pogoda. Ochłodziło się i zaczął padać deszcz. Po godzinie moknięcia, z żalem opuściliśmy koncert.
W sobotę rano zrobiliśmy mały spacer do uzdrowiska w Żegiestowie. Kilka dawnych budynków sanatoryjnych jest remontowanych przez nowego właściciela, ale niektóre są bardzo zrujnowane. Szczególnie przygnębiające wrażenie sprawia Dom Zdrojowy, wybudowany w latach 1926-27 według projektu prof. Adolfa Szyszko-Bohusza.. Olbrzymi budynek wraz z zapleczem, ujęciem wody zdrojowej i pijalnią jest zapuszczoną ruiną, o którą toczą boje dawni właściciele. Żegiestów nie jest zdrojem, jaki pamiętam sprzed 40 laty. Nie można tu nawet napić się leczniczej wody, bo jej ogólnodostępne źródło znajdujące się przed Domem Zdrojowym zostało zakręcone ( robotnicy pracujący na sąsiedniej budowie myli się w nim).
Ponieważ zrobiło się bardzo zimno, postanowiliśmy wrócić do domu, zawadzając po drodze o Krynicę. Przespacerowaliśmy się po krynickim deptaku i zrobili fotkę przy pomniku malarza prymitywisty Nikifora Krynickiego ( drugi jego pomnik znajduje się we Lwowie).
Temperatura około 4º C nie zachęcała do dalszych spacerów, więc pożegnaliśmy Beskid Sądecki i udaliśmy się w nasze rodzinne, jurajskie okolice. I to już koniec mojej przydługawej opowieści.
Korzystając z okazji, w imieniu własnym i uczestników spotkania chciałbym podziękować organizatorom spotkania, a szczególnie Panu Krzysztofowi,za zaproszenie nas na tę wspaniałą imprezę.
.Dzieciaki do szkoły. Może jesienią? 
