Dzień 9 -31 lipiec 2016 trasa –Kadyny- Braniewo- Pieniężno -Orneta- Lidzbark Warmiński- Reszel- Święta Lipka https://goo.gl/maps/FFXwpfWfwvq
Wyruszyliśmy wcześnie rano, bo zaplanowałem dość długą trasę, a i zwiedzania po drodze miało być mnóstwo. Pierwszym przystankiem było Braniewo, miasto położone nad rzeką Pasłęką, do końca XVIII w. będące portem handlowym. Podczas II Wojny Światowej 20 marca 1945 roku oddziały 5 armii pancernej gwardii, 48 armii i 50 armii 2 Frontu Białoruskiego przełamały opór wojsk hitlerowskich i zajęły Braniewo. W wyniku walk Braniewo zostało zniszczone (w 85%). W Braniewie pochowano 31 371 żołnierzy Armii Czerwonej, którzy polegli w walkach w rejonie Zalewu Wiślanego, przy zajmowaniu Iławy, Barczewa, Kętrzyna, Reszla, Nidzicy i Szczytna (znajduje się tu 750 zbiorowych mogił i 18 grobów generalicji. Cmentarz Żołnierzy Armii Radzieckiej w Braniewie jest największą w Europie nekropolią pod względem liczby pochowanych żołnierzy Armii Czerwonej. Większość grobów jest bezimienna.
Przy wjeździe do miasta zatrzymaliśmy się przed cmentarzem wojennym i poszliśmy do tej nekropolii, aby zadumać się nad losem pochowanych tu żołnierzy, bo „Śmierć żołnierza jest święta i wszelki nakaz nienawiści maże. Nieważne czy na dziejów szali wrogiem czy tez przyjacielem byli. Jako żołnierze wzorowi na wieczną pamięć sobie zasłużyli”.
Niech ci, którzy ciągle szukają wrogów i którym w głowach roi się wywoływanie nowych konfliktów, odwiedzą ten cmentarz i pomyślą, jaki tragiczny los mogą zgotować narodowi nieodpowiedzialni politycy..
Tablica informująca o położeniu mogił
Obelisk w centralnej części cmentarza
Po odwiedzeniu cmentarza pojechaliśmy do centrum Braniewa i po zaparkowaniu kampera udaliśmy się na spacer po mieście, zaczynając od Bazyliki, św. Katarzyny.
Bazylika św. Katarzyny. Gotycki, ceglany kościół budowano etapami od roku 1343 do roku 1442.. Zniszczony w 1945 r., został odbudowany w latach 1975-1981. Ogrom kościoła świadczy o roli, jaką w przeszłości odegrało Braniewo i o zamożności jego mieszkańców w minionych wiekach.
Gotycka wieża bramna. Pozostałość nieistniejącego już zamku biskupiego z XIII w. która pierwotnie łączyła zamek z przedzamczem.
Pozostałości murów obronnych i architektura miasta. Na pierwszych zdjęciach widoczny w głębi kadru amfiteatr miejski.
Most nad rzeką Pasłęką
Po Braniewie przyszła kolej na Pieniężno. Nie jest dokładnie znana data nadania praw miejskich miejscowości. Niektóre źródła podają 1295 r., jednak w dokumentach po raz pierwszy nazwy „miasto” użyto w 1312, r., gdy kapituła warmińska wystawiła przywilej lokacyjny na prawie chełmińskim. Ze względu na zniszczenie miasta w ponad 90% zimą 1945 r. administracja polska nie zaliczyła miejscowości do miast. Pieniężno odzyskało prawa miejskie dopiero w 1973 r.
Neogotycki kościół św. Piotra i Pawła z roku 1897 . Kościół został wybudowany w miejscu średniowiecznej świątyni. Z wyposażenia starego kościoła zachowały się: gotycka chrzcielnica, barokowe figury patronów przy ołtarzu i barwnie polichromowana ambona z XVII w.
W okolicy świątyni od lat trwa odbudowa gotyckiego ratusza zniszczonego podczas działań wojennych. Samotna dzwonnica obok to pozostałość protestanckiego zboru.
Z Pieniężna pojechaliśmy do Ornety niegdysiejszej siedziby biskupów warmińskich, którą w roku 1538 wizytował sam Mikołaj Kopernik.
Ratusz w Ornecie. W hełmie wieży umieszczony jest najstarszy na Warmii dzwon pochodzący z 1384.
Kościół św. Jana Chrzciciela, (XIV w.) Zbudowany z inicjatywy biskupa Hermana z Pragi. Kościół znacznie ucierpiał w historii, głównie za sprawą wojen i pożarów. We wnętrzu budynku na uwagę zasługują między innymi: ołtarz główny z 1744, żyrandol z 1576, ambona z 1744. i liczne malowidła z XV w.
Architektura Ornety
Kolejnym odwiedzonym miastem był Lidzbark Warmiński słynący z tego, że mieściła się tutaj kiedyś siedziba biskupstwa. Działania wojenne w 1945 r. spowodowały zniszczenie 80% zabudowy miasta. W 1958 roku podjęto decyzję o nieodbudowaniu z ruin Starego i Nowego Miasta, a w następnych dziesięcioleciach na pozostałościach lidzbarskiej Starówki wzniesiono betonowe blokowiska niszcząc w sposób nieodwracalny zabytkowy charakter zabudowy miasta.
Uliczki Lidzbarka Warmińskiego
Gotycka kolegiata św. Piotra i Pawła
Zamek Biskupów Warmińskich- obecnie Muzeum Warmińskie
Widok dziedzińca zamkowego
Ekspozycja muzealna
Zabytkowe kafle
Widok wewnętrznego dziedzińca zamku biskupiego z krużgankami
Piwnice zamkowe
Kaplica zamkowa
Scena figuratywna z kaplicy –koronacja Marii z roku 1500. Rzeźba wykonana z drewna lipowego pochodzi z Jerutek koło Szczytna.
Widok z nad rzeki Łyny na zabudowania Lidzbarka.
Po zwiedzeniu zamku biskupiego pożegnaliśmy się z Lidzbarkiem Warmińskim, aby udać się do pobliskiego Reszla, urokliwego, niewielkiego warmińskiego miasteczka, gdzie jakby zatrzymał się czas. Miasteczko założone w 1337 roku, od średniowiecza prawie nie zmieniło swojego wyglądu. W latach 1806 i 1807 pożary mocno zniszczyły miasto. By odbudować miasto rozebrano część murów obronnych i zbudowano z nich domy. W niewielkim (jak na te tereny) stopniu zniszczone przez armię sowiecką w 1945 roku. Posiada zachowany średniowieczny układ urbanistyczny.
Uliczki Reszla
Kościół św. św. Piotra i Pawła wybudowany w latach 1360 - 1402. Na wieży dwa dzwony. Dzwon duży wybija pełne godziny, dzwon średni wybija kwadranse Za niewielką opłatą można wejść na kościelna wieżę i zobaczyć panoramę Reszla.
Ołtarz główny ufundowany został przez Józefa von Hohenzollern, wykonany w latach 1820 - 1822 przez rzeźbiarza Wilhelma Biereichela'a i stolarza Andrzeja Thiel'a, malowany i złocony w 1853 r. przez J. Strunge.
Chór i organy
Mechanizm zegara wieżowego
Panoramy oglądane z II poziomu wieży kościelnej
Pytanie, dlaczego wszedłem tylko na drugi poziom wieży kościelnej? Odpowiedź jest bardzo prosta. Moja załoga zbuntowała się, widząc jak strome schody, a właściwie drabiny udające schody, prowadzą na wyższe poziomy wieży. Zagroziła też, że dalej ze mną nie pojedzie, jeżeli natychmiast nie sprowadzę jej na dół.
Drewniana konstrukcja wypełniająca wnętrze wierzy kościelnej
Gotycki zamek. Reszelski zamek zaczęto budować w 1350 roku, skończono w 1401.Ten zamek był jedną z rezydencji ostatniego biskupa warmińskiego Ignacego Krasickiego. Gdy przejęli go miejscowi ewangelicy, przekształcili południowe skrzydło zamku w zbór. Stąd ta dziwna wieża, przypominająca zamki z filmów Disneya. Obecnie w zamku mieści się restauracja i hotel.
Dziedziniec zamkowy
Widoczna na zdjęciach okrągła wieża zamkowa jest też punktem widokowym. Postanowiłem, zatem wykorzystać nadarzającą się okazję i wejść na tę wieżę. Żona, która po bytności na poprzedniej wieży nie wykazywała wielkiego entuzjazmu, aby zaliczać następną, pozostała na dziedzińcu zamkowym.
Panoramy widziane z zamkowej wieży widokowej
To była już ostatnia atrakcja naszej trasy. Ponieważ na jutro zaplanowałem odwiedzenie sanktuarium w Świętej Lipce, postanowiłem jeszcze dzisiaj dojechać do tej miejscowości, aby znaleźć miejsce na nocleg. Stanąłem na spokojnym parkingu autobusowym, niedaleko cmentarza (GPS 54.027920, 21.219671). Parking jest płatny tylko w godzinach dopołudniowych, a po południu, a tym bardziej w nocy postój na nim jest darmowy. Po kolacji, uzupełniłem wodę w zbiornikach z pobliskiego ujęcia. Ponieważ po takim pracowitym dniu należał nam się odpoczynek, postanowiliśmy skorzystać z dobrodziejstwa posiadania mobilnego domu i poszliśmy spać.
Ciąg dalszy nastąpi.
Tutaj dalsza część relacji - cz. 11
